حال بچه ها تغییر کردنی ست...کافی ست در آن لحظه ما تغییر حال دهیم
حال بچه ها تغییر کردنی ست...کافی ست در آن لحظه ما تغییر حال دهیم زینب خانمی شده است برای خودش.
هر روزش را می توان خاطره کرد، نه یکی نه دو تا نه ده تا...
دیگر نمی دانم از کجا بنویسم و از کجا بگویم.
دنیا که روز و شبش می گذرد یعنی این دختر 1 روز دیگر بر عمرش اضافه شد، تغییر کرد.
دیشب من و او بودیم.
تنها.
لباسهایش را آور که برویم بیرون. تمام سعی م بر پیچاندنش بود اما انقدر خسته بودم توان فکر کردن نداشتم.
دراز کشیدم، با لباسهایش آمد در اتاق و شروع کرد به جیغ کشیدن!
انقدر هم صدایش تیز است وقتی جیغ می کشد که هر آن ممکن از دیوارها خراب شوند.
با خودم گفتم الان چه کارهایی می توان بکنم که ساکت شود؟
- بپذیرم که لباس را به تنش بپوشانم و با هم برویم هیئت (اما عادت می کند)
- نپذیرم و بگذارم جیغ بکشد(اما ته ندارد جیغ هایش)
- بچه ها در این سن به خاطر حسی بودنشان اگر اولویت بالاتری را بهشان نشان دهی حتما همراهی می کنند این یک قاعده است.
هر چه مادر خلاق تر یعنی این قانون شدنی تر است.
شروع کردم به سوال پرسیدن که این را بدم؟ آن را بدم؟ این رو میخوری؟ آن را میخوری؟
و جز جیغ جوابی نداشت!
تا اینکه یادم به کشوی کرم ها و ... افتاد. تا بهش گفتم کرم و اینا میخوای باهاشون بازی کنی و روی دستمای کاغذی بکشی! لبخند شیطنت آمیزی زد .
در کشو رو باز کرد و مشغول شد
منم خوابیدم.
دعا میکنم خدا به مادرها چند چیز عطا کند تا بچه هایی شاد داشته باشند:
1- دانستن قانونها و اصول کودکان در هر دوره سنی را ( که دانستن این علم با ندانستنش زمین تا آسمان توفیر دارد)
2- کشف مهارتهای به کارگیری قوانین ( که این مهارت به خلاقیت مادر و حوصله و تعریف های ذهنی او بسیار کمک می کند)
