زميني به وسعت آسمان

چه اتفاقي مي افتد که يک مادر، بعد از يک جنگ خونينِ تن به تن؛ از باقي ماندگانِ جنگ سراغِ 4 پسرِ خود، حتي عباس   را نمي گيرد؟ و فقط مي گويد: «از حسين برايم بگوييد.... او چطور است؟ حسينم  چه شد؟!» ـــــــــــــــــــــــــــــــ گاه قدرت تحليل فرد به جايي مي رسد که در مواقع مهم و حتي مختلف زندگي اش، مي تواند براحتي خودش و اتفاقات را وارسيِ تداعي گرايانه کند و خودش و عناصر ديگرِ بازي را جابجا کند تا به نتيجه ي حقيقي دست يابد. مثلا کاروان کربلا مي آيد... مي خواهند به ام البنين  خبر شهادت 4 فرزند رشيدش را بدهند که يکي شان عباس  است. اما ايشان با خودش دودوتا چارتاي مي کند و مي گويد: پسر من؟ پسران ...