خانم خانوما

زینب مرا یاد خاله خانباجی ها می اندازد.

صبح هایی که زودِ زود بیدار می شوم...

بیدار می شود.

پایه ی خوردن صبحانه های دخترونه است.

پایه ی استحمام صبح گاهی ست.

پایه ی خلوت های مادرانه است.

می بینم درَش که بلند می شود و خیلی فرز، برای جماعتی سماور آتش می کند و نان گرمی را در سفره می گذارد ...

انگار روزی رسان است