گوشواره
چند روز پیش با دختر خاله تسنیم و زینب پری رفتیم و گوش های دخترا رو سوراخ کردیم.
هر جفتشون خیلی ناز شدن.
برایم گوشواره مثالی است از حرف گوش دادن.
یعنی وقتی اسم گوشواره و فرایند گوشواره در گوش قرار گرفته شدن به ذهنم متراتب می شود، تداعی حرف آویزه گوش بودن دارد برایم.
دعا می کنم،
حرف های حق همیشه آویزه ی گوش بانوان مسلمان عالم باشد با صلواتی بر محمد وآل محمد
این هم یک طرفه العینی از گوش های عسل.
دوستان عکس گذاشتن های بنده رو تحلیل نفرمایند.
هیچ قصد و غرضی در نصفه و نیمه گذاشتن عکس های عسل نیست.
نه چشم خوردنی هستند نه مخاطبینِ وبلاگ چشم شوریدنی.
صرفا به این دلیل مهم نبودنِ تصویر داشتن از کودکِ وبلاگ است.
حالا بعدا توسعه نظرم رو اعلام می کنم.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی