زميني به وسعت آسمان

انشالله تا ما عاقل نشدیم یا عده ی زیادی عاقل نشدند تشریف نیارند.  ما همین یک امام رو داریم آخه.  پس زووووووووووووووود عاقل شیم بحق محمد و آل محمد  ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ  عاقل یعنی کسی که سر چیزای بیخود ناراحت نمی شه، عصبانی نمیشه، وقتش رو تلف نمی کنه، همیشه آماده ی رزمه در هر شرایطی، زندگی ش براش صحنه ی نبرده، بچه داریش، همسر داریش، درسش و ...  عاقل شیم صلوات   ...

خوراکی های خوشمزه به عنوان میان وعده می تواند هم قوت بخش جسم کودکانمان باشد هم سرگرم کننده آنها. - بیسکوییت مادر -موز -بستنی -مخلوط این 3 با هم - سیب - کیک و شیرینی خانگی - ماکارونی فرمی (یا نودلیت) - کوکو یا کتلت به شکل گلوله ای -مخلوط مغزها - و ...  

بچه ها یک نمونه ای هستند از بزرگی شان. می توان دفترچه ای درست کرد و ویژگی های فعلی شان را نوشت، و آینده شان را پیش بینی کرد. با بچه ها کلی می توان بازی های خیالی انجام داد به طول 20 سال. امتحان کنید. ضرر نداره

از مامان زینب و ضحی کسی خبر نداره؟

هیچ دانی از چه رو گه گاه طوفان می شود؟ صحنه جنگیدن عباس علیه السلام  اکران می شود.   میلاد مسرور یل ام البنین بر همه مادرانِ پسران و دختران مبارک ...

حتما نماز آیات می خوانم از عذابی که امروز بر قومی آمد که شبیه قوم حضرت شعیب علیه السلام زندگی شان را رقم می زنند. اگر تلاش نکنیم در راه اصلاح خود و  جامعه، باید بدانیم که تر و خشک با هم می سوزند.

در مورد بچه های عاطفی بخوانید در وبلاگ خان داداشم:   http://bacheshia.niniweblog.com/post416.php ...

چند روز پیش با دختر خاله تسنیم و زینب پری رفتیم و گوش های دخترا رو سوراخ کردیم. هر جفتشون خیلی ناز شدن. برایم گوشواره مثالی است از حرف گوش دادن. یعنی وقتی اسم گوشواره و فرایند گوشواره در گوش قرار گرفته شدن به ذهنم متراتب می شود، تداعی حرف آویزه گوش بودن  دارد برایم. دعا می کنم، حرف های حق همیشه آویزه ی گوش بانوان مسلمان عالم باشد با صلواتی بر محمد وآل محمد این هم یک طرفه العینی از گوش های عسل.   دوستان عکس گذاشتن های بنده رو تحلیل نفرمایند. هیچ قصد و غرضی در نصفه و نیمه گذاشتن عکس های عسل نیست. نه چشم خوردنی هستند نه مخاطبینِ وبلاگ چشم شوریدنی. صرفا به این دلیل مهم نبودنِ تصویر داشتن از کودکِ وب...

دو روز با دو تا از دوستان جهانگردمان سمت کاشان: شهر نوش آباد - نیاسر- مشهد اردهال - رفته بودیم. فکر می کردم که بچه های بروجردی ها و طباطبایی ها و عباسی ها در آن خانه های درندشت،چه صفایی می کردند و چه بزرگ شدنِ مهیجی داشتند. جای جالبی بود و پر از طبیعت بکر، مخصوصا آسمان شب و دم صبح مشهد اردهال - محل شهادت آن  امامزاده ی مجاهد- مهمان فلق و طلوع آفتابش بودیم در خانه ای که صاحبش مومنه ای بود به نام  خاله. بچه ها را بایستی عادت داد به سفر، تا روحیه هجرت در آن ها شکل گیرد. و قبل از عادت کردن بچه ها، مادر-پدر ها بهتر است خودشان را عادت به خسته نشدن و این سبک زندگی کنند. در کل سفر کم خرج و پرعبرتی بود. از عمو و خاله هم که د...