قبل از شروع عید دیدنی ها فکر می کردیم خیلی بچه هایمان اذیت میشوند، مدام ازین خانه به خانه ی دیگر در حرکت باشیم و استقرارمان نیم ساعت حداکثر 45 دقیقه باشد. اولش دعا کردیم که کاش جایی می بود که بچه هایمان را می گذاشتیم و 2 نفری می رفتیم که به 2 دلیل مستجاب نشد: 1- جایی نبود که بگذاریمشان. 2- دیگرانی که می رفتیم منزل شان بچه هایمان را می خواستند ببینند بیشتر از خودمان.(خانواده ی کامل) همین باعث شد که رفت و آمد ها را آغاز کنیم. و بر خلاف تصور ما اون ها نبودن که خسته می شدن؛ اتفاقا از این دَدَ به اون دَدَ برای شان بسیار جذاب و مفرح و شادی آفرین بود حتی گاهی 10 شب که به قصد منزل می پیچیدیم در کوچه مان؛ آقا پسر معترض می شد که چ...