زميني به وسعت آسمان

با هم میرویم مسجد تا از اطاله زمان در مجالس جلوگیری کنیم. تا بانو خسته نشوند. تا بشود ساعتی آرام برای روضه شنیدن نشست. با هم وارد صحن مسجد میشویم. کنار مادری مینشینیم که پسرش را خوابانده روبرویش. زینب خیز برمیدارد تا پستونکش را از دهنش در آورد،ممانعت میکنم. بیشتر مینشینیم. دختری در شمال شرقی زینب برمیگردد به سمت عقب، زینب میخواهد با او حرف بزند، کلمه ندارد ، پس جیغ میکشد. پسری که خواب بود میپرد گریه میکند پستونکش از دهنش می افتذ. هر چه به دختر میگویم خاله رویت را بکن همان ور که بود، زل زده به چشمانم! بانو نق میزند که بغلم کن. بغل مامانی اش هم نمی رود. بغلش میکنم: الله اکبر... بسم الله الرحمن الرحیم....   ...

مثل گربه می ماند. صبح بیدار که شد اومد نشست روی پاهایم. پشت گردنش را نوازش میکردم و  ماساژ می دادم. خنده های ملیحی می زدیم و کج و راست می شد. مدت زیادی بازی مان طول کشید. وقتی دستم را پس کشیدم. معترض شد. هی سرش را آور نزدیک ترم. هی لبخند ملیح زد. ما هم هی ادامه دادیم گربه بازی مان را. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ نوازش و بازیهای لمسی از مهمترین برنامه های والدین در دوره اول رشد است. ...

زینب دختر سرسخت و عجیبی ست. مادرش باید خیلی قوی شود. مادرش محتاج دعاست.

جیییییغ می کشد! هی می گویم بابا حرف بزن. جییییغ می کشد! هی می گوید مامان چرا مینب جیغ می کشد؟ هی می گویم می خواهد حرف بزند کلمه پیدا نمی کند نزدیک ترین راه برایش جییییییغ است! جییییییغ می کشد!

عاشق داداششه. من  و مربا نشسته بودیم توی اتاق و داشتیم با هم بازی می کردیم. عسل از خواب بیدار شده بود، اومد توی اتاق. از دور فکر کردم داره به من نگاه میکنه و آهنگین حرف میزنه. هر چی نزدیک تر می شد زاویه نگاهش بیشتر از من فاصله می گرفت. اومد و اومد، رفت نشست بغل مربا! من: مربا: عسل: ...

کافی ست پشت میز بنشینم و بخواهم چیزی تایپ کنم یا مطالعه کنم یا ... جوری پایم را می گیرد و می کشد جوری با نگاهش التماس می کند جوری جیغ می کشد که باورم می شود من یک مادرم و او سرشار از نیاز به من. و چه کسی می تواند این نیاز را برای او بر طرف کند الا من! ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ * برگرفته از مناجات امیرلمومنین علیه السلام

شاید جمع که ببندیم، روزانه 1 ساعت دستش را به دستم می دهد و با هم در خانه پیاده روی می کنیم. اینطوری آرام می شود. حتی بغل هم نمی خواهد. یک نیاز به همراهی، همپایی، هم مسیری، هم افقی می کند به نظرم. لذت می برد. کیف می کند. و با کیف او من مست می شوم.

راوی یکی از خاله ها. مکان: طبق معمول مدرسه قرآن یا یکی از شعب آن. زمان نزدیک ظهر مادر کجاست: سر کلاس پدر کجاست: سر کار بچه ها کجان: در حال گشت و گذار و خوش گذرونی. و اما روایت: گویا یک بچه ای داشته با زینب بازی می کرده، که محمدسجاد سر می رسه. اول یک حوالتی نثار اون بچه می کنه و بهش میگه: با خواهل من چیکار  داری و هول میده و .... بعد هم دست خواهر جونش رو میگیره و میکشدش بیرون از اتاق و می برتش پیش خودش. دیدن که میگنا!! ...

دو هفته ای می شود که عصرها زیبنمان 1 ساعت هم نتوانسته بخوابد. برادرش تا ببیند نیست، می گوید؟ کجاست؟ چرا نیست؟ یک روزی بانو را خوابونده بودم و خوشحال مشغول امورات بودم. دیدم صدای خنده های ریز ریز از اتاق می آید. مربا رفته بود درون تخت، با دست روی شکم عسل می زد و برایش لالایی می خوند. مدیونید اگر فکر کنید عسل خواب بود!!!! این لالایی می خوند اون هم جفت پا را در هوا می چرخاند و در تشک می خواباند! من که حضورم را علنی کردم شروع کردند به پریدن و جیغ کشیدن! دقیقا مثل دو تا همدست!!! یعنی هر روز بهتر از دیروز؛ دینگ دینگ

آقای اخوت بهش می گویند:  ام البنین از زاویه ویژگی زندگی جمع کردن و مدیریتش. - این خصلت زنجیره ای از ضفات را با خودبهمراه دارد که در صورت برخورد خوب با آنها تا 5 سال دیگر شکوفا خواهد شد و چنانچه با خانواده صفاتش درست برخورد نشود، ناقص رشد کرده و از بین خواهد رفت. یکی از این صفات که در زنجیره قرار دارد: به اصطلاح عامیانه: لجبازی ست. یکی دیگر: قلدری ست یکی دیگرش: محبت سرشار است دیگرش: ... همینطور ادامه دارد. و برای رسیدن به صفت مادر، باید از این مسیر به خوبی گذشت. ...